خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر طالبان، از تمامی شهروندان اهل افغانستان خواست که شکایت‌هایشان از ماموران و مسئولان این گروه را با تماس با شماره رایگان ۱۹۱ ثبت کنند.  

او در پیامی صوتی در استان لغمان گفته است که ۱۲ مامور شبانه‌روزی به تماس‌های شهروندان پاسخ خواهند داد و هرکس بدون ترس می‌تواند با آن‌ها تماس بگیرد.  

او افزوده است: «اگر شما درمورد محتسبان امر به معروف شکایت دارید به شماره ۱۹۱ تلفن کنید و حتی می‌توانید علیه منسوبان نظامی ازجمله فرمانده پلیس، استخبارات (اطلاعات) و فرماندهان ارتش شکایت کنید.» 

او مدعی شده است که به هر گونه شکایت علیه ماموران و مقام‌های طالبان در سریع‌ترین زمان ممکن رسیدگی خواهد شد.  

پس از فعال شدن شماره تماس وزارت امر به معروف نهی از منکر طالبان، این گروه نتوانسته است ثابت کند که مردم با آن‌ها تماس گرفته‌اند. 

وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان شمار مامورانش را به صدها نفر افزایش داده است و شماری از این نیروها مسلح‌اند. قسمت زیادی از فشارهای این وزارتخانه متوجه زنان افغانستان است. طالبان در کلان‌شهرهای افغانستان بنرهای تبلیغاتی با موضوع حجاب زنان نصب می‌کنندو تاکید کرده‌اند که تمام بدن زنان به استثنای چشمانشان باید پوشیده باشد. زنان در افغانستان مجبورند با ماسک سیاه در شهر تردد کنند تا در بازپرسی کارکنان امر به معروف و نهی از منکر گرفتار نشوند. 

ماموران وزارت امر به معروف طالبان لباس نظامی به تن ندارند اما معمولا چپن‌ (نوعی بالاپوش) سفید می‌پوشند و با مداخله در زندگی خصوصی افراد می‌کوشند همه شهروندان افغانستان را به اطاعت بی‌چون‌وچرا از دستورهای رهبر طالبان و وزارت امر به معروف وادارند.    

عاصی (نام مستعار) ۲۴ ساله در یکی از کلان‌شهرهای افغانستان زندگی می‌کند و به‌تازگی یک محتسب امر به معروف طالبان او را به‌دلیل ماسک نزدن و هم چنین نادیده گرفتن «حجاب طالبانی» آزار و اذیت کرده است.  

او به ایندیپندنت فارسی گفت که محتسب امر به معروف او را تا رسیدن به خانه‌اش تعقیب کرده و سپس پدرش را به اداره امر به معروف و نهی از منکر فراخوانده است.  

او افزود: «محتسب امر به معروف طالبان با موتورسایکل جلو من ایستاد و من را دشنام داد و من را بی‌شرف و هرزه خطاب کرد و سپس تقریبا پنج دقیقه من را تا رسیدن به خانه تعقیب کرد. طالبان پدر من را به امر به معروف خواستند و از او تضمین گرفتند که من حجاب مورد نظر طالبان را مراعات کنم و دوباره سرکشی نکنم.» 

عاصی گفت که هیچ‌گاهی نمی‌خواهد با شماره ۱۹۱ وزارت امر به معروف طالبان تماس بگیرد و از رفتار مامور این وزارتخانه شکایت کند: «از طالبان شکایت کردن مشکل جدید برای ما خلق می‌کند. طالبان همگی زن‌ستیز هستند و زنان را خانه‌نشین کردند. امیدوارم یک روز از خواب بیدار شوم حکومت طالبان سقوط کرده باشند.» 

دو هفته پیش ماموران امر به معروف طالبان در چهارراه پل سرخ کابل نیز صوفیه ۳۰ ساله را بازخواست کردند. او به ایندیپندنت فارسی گفت که هیچ‌گاه نمی‌تواند علیه طالبان به وزارت امر به معروف شکایت کند و تماس گرفتن با طالبان دردسر جدید برای او و خانواده‌اش خلق می‌کند.  

او افزود: «خانه ما در کارته چهار کابل است و من برای خریداری لباس به پل سرخ رفته بودم و محتسبان امر به معروف طالبان چپن‌های سفید داشتند و از من پرسیدند که چرا لباس کوتاه پوشیده‌ام و زانوهای من دیده می‌شود. من به جواب آن‌ها چیزی نگفتم و هنگام عصر بود و شلوغ بود و سر خود را پایین انداختم و از پیش محتسبان عبور کردم و جوابشان را ندادم که مشکل برای من خلق نکنند و یا خدای ناخواسته من را بازداشت نکنند.» 

صوفیه نیروهای امر به معروف طالبان را افراد «خودسری» می‌داند که هر کار دلشان بخواهد انجام می‌دهند: «من نمی‌خواهم که به شماره ۱۹۱ امر به معروف تماس بگیرم و اگر بگویم که من را آزار داده‌اند هیچ فایده به حال من ندارد و بهتر است که سکوت کنم.» 

با گذشت هر روز وزارت امر به معروف طالبان محدودیت بیشتری بر آزادی‌های شهروندی از جمله زنان و دختران وضع می‌کند. این وزارتخانه زیر حمایت ملا هبت‌الله آخندزاده رهبر طالبان است و این باعث شده است که تحت عنوان تطبیق «شریعت اسلامی» شهروندان را بازجویی کند. 

شهروندان اهل افغانستان نگرانند که بار دیگر ماموران امر به معروف طالبان، مانند دوره نخست حاکمیتشان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، در خیابان‌ها مردم را شلاق بزنند و «رعب و وحشت» را تشدید کنند.